بررسی فقهی ادله تحریم کهانت و مقایسه آنبا فال گیری و رمالی

این مجموعه با عنوان بررسی فقهی تحریم کهانت و مقایسه آن با فال گیری و رمالی ،گرد آوری شده است. اعتقادات، همواره در زندگی بشر نقش اساسی داشته و دارند و اصولاً عملکردها و رفتارهای انسان بر پایه اعتقاداتش شکل می گیرند و از این باب است که اسلام ( و بلکه همه ادیان الهی) بیش از هر چیز به باورها و عقاید توجه دارند و در صدد تصحیح و استحکام آنها هستند. یکی از این خرافات کهانت و غیب گویی است. برخی معتقدندکه انسان از گرفتن فالبهعنوانسرگرمیوتفنن بهره می برد. به جرات می توان گفت: سخن منفی ونا امید کننده افراد ،ناخودآگاه بر روی انسان اثرمی گذارد.و زندگی افراد را تحت الشعاع قرار می دهد. به همین دلیل این مجموعه در صدد آن است، تا صحت کهانت و فال و فالگیری و رمالی را از دیدگاه فقه اسلام بررسی کند. زیرا که فقه اسلام همواره پویا است و در هر زمانی پاسخگوی سوالات بشر می باشد. این پژوهش براساس هدف توصیفی، تحلیلی ، و کاربردی است . روش جمع آوری مطالب در این پژوهش به روش کتابخانه ای و با توجه به منابع فقهی و روایی می باشد. در نتیجه : فقه پویای اسلامی کهانت (غیب گویی) را در هر قالب و عنوانی مثل فال گیری و رمالی که نفس عمل یکسان است ، حرام می داند . که برخی از دلایل تحریم را می توان از آیات و روایات که فقه برگرفته از آنهاست، استدلال کرد و برخی از دلایل تحریم و وجوب بر بشرپنهان است. اما انسان مکلف به انجام آن است. و راه حل نجات از این خرافات : تعقل و تفکر و توکل در سایه ایمان است.